fənn

is. <ər.>

1. Elm, bilik sahəsi, tədris obyekti. Riyaziyyat fənni. Zoologiya fənni kabineti. – <Teymur müəllim> yalnız sinifdə deyil, kənarda da öz sevimli fənni coğrafiyadan saatlarla danışmağı sevərdi. Ə. S..

2. bax fənd 1-ci mənada. Yaman gündə tamam durub kənara; İstər bir fənn ilə özün qurtara. Q. Z.. Hər fənn ediriksə, işimiz tutmayır əsla; Ax!. . Ax!. . O keçən günlərimiz noldu, xudaya. M. Ə. S..

3. Elm, texnika, bilik. Bəlkə bir vaxt elm və fənn bərəkətindən bu işlər düzələ. C. M.. Elmi, fənni, sənəti; Hər yana kitab yayır. M. S..